κατοικοδομώ

κατοικοδομῶ, -έω (Α)

1. οικοδομώ πάνω ή μέσα σε κάποιον τόπο, ανεγείρω οικοδομή («τὰς ὁδοὺς κωλύουσι κατοικοδομεῑν», Αριστοτ.)

2. δαπανώ για την κατασκευή οικοδομών («χαίρεις κατοικοδομῶν», Πλούτ.)

3. χρησιμοποιώ κάτι για οικοδομή

4. κλείνω ελεύθερο χώρο με οικοδομές

5. παθ. κατοικοδομοῡμαι, -έομαι

περιβάλλομαι, περικλείομαι («κατοικοδομεῑσθαι σανίσι», Δίων Κάσσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + οἰκοδομῶ «ανεγείρω οικοδομή»].